لبانم را با زبانی که خشک است، تر میکنم. اما هیچ چیزی از تری آن نمیفهمم. میدانم که دهانم خشک است اما به عادت یا از روی ترس زبانم را بر روی لبانم میکشم. به جمعیت نگاه میکنم. همهمهی جمعیت به مانند وزوزههای زنبورهای عسل در گوشم میپیچد. میدانم که همهی آنها آمادهاند تا به من نیش بزنند...
همهمهی زنبورها - مائده نیکآیین
با صدای مائده نیکآیین