#78 - مرد گِل خوار و عطار

پیش عطاری یکی گِل‌خوار رفت

*

تا خرد ابلوج قند خاص زفت

|

پس بر عطار طرار دودل

*

موضع سنگ ترازو بود گل

|

گفت گل سنگ ترازوی منست

*

گر ترا میل شکر بخریدنست

|

گفت هستم در مهمی قندجو

*

سنگ میزان هر چه خواهی باش گو

|

گفت با خود پیش آنک گل‌خورست

*

سنگ چه بود گل نکوتر از زرست

|

هم‌چو آن دلاله که گفت ای پسر

*

نو عروسی یافتم بس خوب‌فر

|

سخت زیبا لیک هم یک چیز هست

*

که آن ستیره دختر حلواگرست

|

گفت بهتر این چنین خود گر بود

*

دختر او چرب و شیرین‌تر بود

|

گر نداری سنگ و سنگت از گلست

*

این به و به گل مرا میوهٔ دلست

***

این برنامه‌ای است از رادیو بامداد

تمامی قسمت‌های این مجموعه را می‌توانید در وبسایت رادیو بامداد بشنوید

www.RadioBamdad.com