بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد ۱۱۳

«««««🍷می‌بهـا»»»»»

غزل نمره ۱۱۳

مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلان

بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

که تاب من به جهان طره‌ی فلانی داد

دلم خزانه‌ی اسرار بود و دست قضا

درش ببست و کليدش به دلستانی داد

شکسته‌وار به درگاهت آمدم که طبيب

به موميایی لطف توام نشانی داد

تنش درست و دلش شاد باد و خاطر خوش

که دست دادش و ياری ناتوانی داد

برو معالجه‌ی خود کن ای نصيحتگو

شراب و شاهد شيرين که را زيانی داد

گذشت بر من مسکين و با رقيبان گفت

دريغ حافظ مسکين من چه جانی داد

Support this podcast at — https://redcircle.com/ravaq/donations

Advertising Inquiries: https://redcircle.com/brands

Privacy & Opt-Out: https://redcircle.com/privacy