غزل نمره ۲۴۱
مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
معاشران ز حريف شبانه ياد آريد
حقوق بندگی مخلصانه ياد آريد
به وقت سرخوشی از آه و نالهی عشاق
به صوت و نغمهی چنگ و چغانه ياد آريد
چو لطف باده کند جلوه در رخ ساقی
ز عاشقان به سرود و ترانه ياد آريد
چو در ميان مراد آوريد دست اميد
ز عهد صحبت ما در ميانه ياد آريد
سمند دولت اگر چند (سرکش است ولی) سرکشيده رود
ز همرهان به سر تازيانه ياد آريد
نمیخوريد زمانی غم وفاداران
ز بیوفایی دور زمانه ياد آريد
به وجه مرحمت ای ساکنان صدر جلال
ز روی حافظ و (آن) اين آستانه ياد آريد