غزل نمره ۱۱۶
مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
ایمیل جهت ارسال جنبش کاهدود
کسی که حسنِ خط دوست در نظر دارد
محقق است که او حاصل بصر دارد
چو خامه در ره (در خط) فرمان او سر طاعت
نهادهايم مگر او به تيغ بردارد
کسي به وصل تو چون شمع يافت پروانه
که زير تيغ تو هر دم سری دگر دارد
به پای بوس تو دست کسی رسيد که او
چو آستانه برين در هميشه سر دارد
ز زهد خشک ملولم کجاست بادهی ناب
که بوی باده مدامم دماغ تر دارد
ز باده هيچت اگر نيست اين نه بس که تو را
دمی ز وسوسه عقل بیخبر دارد؟
کسی که از ره تقوا قدم برون ننهاد
به عزم ميکده اکنون ره (سر) سفر دارد
دل شکستهی حافظ به خاک خواهد برد
چو لاله داغ هوایی که بر جگر دارد