قسمت ٣۷ | چه بودی اگر نبودمی
بدبختی ما در ايران به طرز مرگباری دارد مرا ويران می‌كند. مثل گردباد و طوفان، نه، درست نيست، مثل خوره نرم و آهسته دارد روح مرا می‌جود و تفاله‌اش را تف می‌كند. بايد از سيل حادثه كناره كنم، از چاه خود بيرون بيايم و افسارم را به دست بگيرم. اين كار را می‌كنم.
12:15 زبانِ سکوت
14:55 چه بودی اگر نبودمی
29:22 سیمرغ و کیمیا
37:05 اروپای بیمار
38:45 مهمانِ ناخوانده
44:05 گل بود به سبزه نیز آراسته شد
45:35 روحِ مجروح
لينك حمايت مالى پادكست روزها در راه
Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.