بخش ۱ - آغاز کتاب

به نام خداوند جان و خرد/کزین برتر اندیشه برنگذرد خداوند نام و خداوند جای/خداوند روزی ده رهنمای خداوند کیوان و گردان سپهر/فروزنده‌ی ماه و ناهید و مهر ز نام و نشان و گمان برترست/نگارنده‌ی بر شده پیکرست به بینندگان آفریننده را/نبینی، مرنجان دو بیننده را نیابد بدو نیز اندیشه راه/که او برتر از نام و از جایگاه سخن هر چه زین گوهران بگذرد/نیابد بدو راه جان و خرد خرد گر سخن برگزیند همی/همان را گزیند که بیند همی ستودن نداند کس او را چو هست/میان بندگی را ببایدت بست خرد را و جان را همی سنجد اوی/در اندیشه‌ی سخته کی گنجد اوی بدین آلت رای و جان و زبان/ستود آفریننده را کی توان به هستیش باید که خستو شوی/ز گفتار بی‌کار یک سو شوی پرستنده باشی و جوینده راه/به ژرفی به فرمانش کردن نگاه توانا بود هر که دانا بود/ز دانش دل پیر برنا بود از این پرده برتر سخن‌گاه نیست/ز هستی مر اندیشه را راه نیست