در این قطعه مهمترین حوادث سالهای 489 تا 661 در سیستان به شکل فهرست وار روایت می شود. در این دوران سلاطین سلسلۀ سلجوقی، سلسلۀ غور، خوارزمشاهیان و بعد مغولان در سیستان حکمروایی کردند. همچنین در این دوران به کرات از جنگ با "قرامطه" یاد می شود که به طور اخص به اسماعیلیان اطلاق می شد. این عنوان به عنوان نوعی برچسب الحاد برای گروههای دیگر هم به کار می رفت.
چند بار از حوادث طبیعی مانند سیل و قحطی یاد می شود. همچنین قیمت ارزاق مانند گوشت و گندم و جو در شرایط مختلف از جمله در قطحی ها ذکر می شود که منبع بسیار خوبی برای مقایسۀ قیمتها فراهم می کند.