در پیرامون تاریخ بیهقی- قطعۀهشتم

سلطان محمود با قدرخان امیر ترکستان صلح می کند و این او را از ترکستان آسوده خاطر می کند. در بخارا علی تگین، برادرزاده قدرخان، حاکم است و با قبایل ترکمان همدست است. قدرخان به امیر محمود هشدار می دهد که مراقب او و ترکمانان باشد.

امیر رسولی به سلجوق، امیر ترکمانان، می فرستد که چرا به دیدن ما نیامدی. سلجوق پسر خود میکاییل را به پیش محمود می فرستد. محمود او را در بند می کند و با اهلش به قلعه ای می فرستد تا سلجوقیان قصد سرزمینهای او نکنند. در نهایت میکاییل به کمک تنی چند از غلامانش می گریزد ولی در راه می میرد.

بعد داستان فتح سومنات روایت می شود. امیر محمود با لشکری بزرگ به آنجا می رود و بت خانه ها را ویران می کند و بسیار مردم می کشد و غنایمی عظیم بدست می آورد. این فتح به عنوان بزرگترین فتح امیر محمود در تاریخ یاد شده است و غنایمی که از آنجا بدست آوردند امیر محمود را بسیار ثروتمند کرد.

بعد از وزرای امیر محمود یاد می شود. اولی ابوالعباس اسفراینی بود که در دیوان آل سامان هم کار کرده بود و بسیار کارآمد بود. ولی امیر چون او بسیاربزرگ شده است، بر او خرده گرفت تا اینکه بر کنار و حبسش کرد و او در حبس مرد.

وزیر بعدی احمد بن حسن میمندی است که او هم وزیری بزرگ بود ولی "دست او دراز شد" و امیر در نهایت او را برکنار و حبس کرد. او یازده سال در حبس ماند و بعد از مرگ محمود مسعود به او وزارت داد.

در نهایت وزارت به حسنک می رسد که پروردۀ محمود بود. ولی او جوان بود و نمی توانست کارها را پیش ببرد. امیر از وزارت دادن به او پشیمان شد. این همان حسنک وزیر است که در زمان امیر مسعود بردارش کردند.