در این قطعه حوادث دوران امیر محمود گفته می شود که برخی از لشکر کشی های او به هندوستان را در بر می گیرد.
بزرگی لشکر محمود در تمامی تواریخ ذکر شده است. همچنین است بزرگی غنایمی که از هندوستان با خود می آورده، و البته کشتارهایی که می کرده است. گفته می شود که لشکر او بالغ بر پنجاه هزار نفر و بیشتر بوده است که همه مجهز و کارآزموده بودند. مقدار طلایی که در سه لشکر کشی ذکر شده در این قطعه از هندوستان آورده شده است که گاهی در قالب بت هایی طلایی بوده است و گاهی در قالب وجه المصالحه. ارقام در حد میلیون مثقال طلا است. میزان نقره ها در حد میلیون من ذکر شده است. و انواع جواهرات و پارچه های قیمتی و هزاران برده و کنیز و چیزهای دیگر.
این غنایم ثروتی عظیم و در پی آن قدرتی بی مانند را برای محمود فراهم کرده بود. او با فرستادن "بیست هزار من بت زرین و پنج بت سیمین" و هدایای دیگر به دربار خلیفۀ بغداد حکومت ایران و هند و چین و ترک را از او گرفت.
در این قطعه همچنین به مصالحۀ امیر محمود با قدرخان حاکم ترکستان هم اشاره می شود که بیهقی هم در تاریخ به آن اشاره کرده است.