فارس نامه- قطعۀ بیست و سوم- پایان کتاب

کتاب فارس نامه با ذکر اقوامی که در فارس و سرزمینهای اطراف بودند ادامه می یابد و در نهایت با ذکر خلاصه ای از خراج سرزمینهای فارس به پایان می رسد.

در ذکر اقوام دو نکته چشم گیر است. نخست بالا آمدن و فرو رفتن اقوام مختلف است که به کرات اتفاق می افتد. دوم نوع فعالیت اقتصادی اقوام است. زمین داشتن به معنای اصالت و ثروت بود. وقتی قومی سرکوب می شود و از سرزمینش آواره می شود "به شبانی و گوسپند داری" می افتد و احتمالا بخشی از درآمدش را هم از راهزنی کسب می کند.

در انتها فهرست انواع مالهایی که از فارس و سرزمینهای اطراف کسب می شد آورده شده است. میزان درآمد به ثبات و آرامش بستگی داشته است. متن به نظر تخصصی می رسد و نشان از آگاهی نویسنده به جزئیات امور مالی دولت دارد.