نصیحت الملوک- قطعۀ ششم

اندر سیاست و عدل پادشاهان و سیرت ایشان و تاریخ هر یکی.
غزالی معتقد است که "خدای تعالی دو گروه را برگزید و این دو گروه را بر دیگران فضل نهاد یکی پیغمبران را علیهم الصلوه و السلام و دیگر ملوک را". و می گوید کار ملوک این است که مردم را "از یکدیگر نگاه دارند". او سلطان را "ظل الله فی الارض" می داند و دارای "فره ایزدی" که از جانب خدا داده شده و بنا به آیۀ اطیعوالله ... اطاعت از پادشاهان را واجب می داند. البته اشاره می کند که "سلطان بحقیقت آنست که عدل کند.
او معتقد است که "چهار هزار سال جهان مغان داشتند و همه عدل کردند و جور و ستم روا ندیدند". سپس سعی می کند اسامی پادشاهان را بشمارد. مصحح کتاب در پاورقی می گوید که هشت صفحه از نسخۀ اصلی در اینجا مغشوش است و اسامی بیشتر پادشاهان یا ذکر نشده است و یا به غلط ذکر شده است و در مورد مدت زمامداری ایشان خطاهای بسیار رفته است.
غزالی همه اینها را به بی دقتی می گوید تا در انتها به نصیحت اصلی اش برگردد که همه این پادشاهان در این دنیا آمدند و رفتند و چیزی از آنها باقی نماند، پس به دنیا دلبسته نباشید.