کتاب: #سیاحت_نامه_شاردن
📖 بخش: # طبیعت و مردم ایران(جلد چهارم)
✍️ مؤلف: #ژان_شاردن
🎙 راوی: #منصور_ضابطیان
▼
📕 کتاب: Journal du voyage du Chevalier Chardin en Perse
شاردن، جهانگردِ فرانسوی، در سفر دور و درازش به ایران، با نگاهی دقیق و موشکافانه به فرهنگ و طبیعت منحصربهفرد ایران مینگرد. از دید او، فرهنگ و آداب و رسوم مردم ایران درخورِ توجه و تحقیق بسیار است.
سفرنامههای گردشگران، بهویژه خارجیان، از متون مهم برای آشنایی با یک منطقه یا کشورند. در ادبیات نیز سفرنامهها از گونههای جدّی و مهم ادبی هستند که برخی از آنها، نه فقط بین مردم محبوبیّت دارند، بلکه توجّه منتقدان و ادیبان بسیاری را به خود جلب میکنند.
در دوران صفویّه و همزمان با عصر رنسانس در اروپا (که آغاز سفرهای طولانی به دیگر کشورها و دنیاهای جدید بود)، بسیاری از گردشگرانِ اروپایی وارد ایران شدند.
برخی از این سفرها با خاطرات و سفرنامههایی همراه بود که به منابع معتبر و جذابی برای آشنایی با تاریخ آن دوران تبدیل شدند.
سفرنامهی شاردن در ۱۰ جلد( که پنج جلد آن مختصّ ایران است)، یکی از این منابع مشهور و جالب توجه است. شاردن از نخستین افرادی بود که اروپاییان را با فردوسی و شاهنامه و بسیاری از بزرگان ادب فارسی آشنا کرد.
«ژان شاردن» در سال ۱۶۴۳ میلادی در شهر پاریس متولد شد. پدر وی جواهرساز بود؛ بنابراین از کودکی با جواهرسازی و سنگهای قیمتی آشنایی داشت.
از آنجاکه مذهب خانوادهی شاردن «پروتستان هوگنو» بود، آنها با کلیسای کاتولیک و مقامات رسمی فرانسه مشکل داشتند؛ از همین روی ژانِ جوان در ۲۲ سالگی از کشور خارج شد.
در این سفر که حدود شش سال طول کشید، ایران مقصد جذابی برای شاردن بود؛ چنانکه در سال ۱۶۷۱ میلادی دوباره به ایران سفر کرد.
در سفر دوم، شاردن را خانم بازرگانی به نام «لسکو» همراهی کرد و آنها نهایتاً در تابستان ۱۶۷۳ میلادی به اصفهان رسیدند و تا سال ۱۶۷۷ میلادی در این شهر اقامت گزیدند. او، پس از این دوره، به فرانسه بازگشت و سفرنامهی بزرگ خود را نگاشت.
Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.