شهری چون بهشت از سیمین دانشور
اولین داستان نویس زن ایرانی معاصر، مجموعه داستانی دارد با عنوان آتش خاموش که در سال 1327 منتشر شده است و در آن 11 داستان کوتاه را که پیش از آن نوشته، گردهم آورده است و اثری دارد به نام شب عیدی که بعدها انگار آنرا به شب عید ایرانی‌ها تغییر داد و در مجموعه شهری چون بهشت منتشر کرد. اما خود دانشور داستان‌های این کتاب را سیاه مشق می‌داند و می‌گوید:«من می‌توانم آتش خاموش را بردارم و با کمی بازسازی آن را به اثری زیبا تبدیل کنم؛ اما این مجموعه جزو کارنامه‌ی هنری من است و من آن را در آغاز جوانی نوشتم و نخستین اثر همیشه نمی‌تواند بهترین اثر باشد. من می‌خواستم اولین زن داستان‌نویس باشم و شدم».
در مجموعه شهری چون بهشت ، به تفاوت فرهنگ می‌پردازد علی الخصوص در داستان کوتاه عید ایرانی‌ها. این داستان درباره یک خانواده آمریکایی ساکن ایران است که عاشق حاجی فیروز شده‌اند و می‌خواهند کاری برای او بکنند. در یکی از پایان نامه‌های دانشگاهی درباره این داستان آمده است:«این داستان با نگرشي جامعه شناختی به تبيين و معرفی سيمای افسرده زنان ايرانی و ساير قشرهای درمانده و ضعيف در دوره‌ای خاص از تاريخ گذشته ما می‌پردازد. او تحجرگرايی و خرافه پرستی سنتی را عامل عقب ماندگی مردم می‌داند كه با نفوذ و دخالت استعمارگران غربی، به خصوص آمريكا، قوت بيشتری می‌يابد. توجه به فرهنگ و تمدن باستاني ايران و اعتقادات اصيل دينی و تكيه بر توانمندی‌های ملی در رويارويی با استعمار و رفع تبعيض، عامل موثر و تعيين كننده‌ای است كه دانشور در مجموعه داستانی شهری چون بهشت، به خصوص در داستان عيد ايرانی‌ها، به آن توجه دارد. لحن بيان و سبك نويسندگی و صحنه پردازی داستانی نويسنده، نمادين است و با القاي معاني و مفاهيم داستان، همخوانی و همسويی دارد.»
--- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/hazardastan/messageHosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.