"اتلاف وقت"
از کتاب
"آب آرام، ماه نمایان"
--------------------------------------------------------
پ.ن:
یونگ می گوید: ما نمی توانیم خودمان را بشناسیم، مگر در ارتباط با دیگران.
این "ارتباط" صرفاً یک رابطهء عاشقانه نیست، بلکه هر نوع ارتباطی، هرچند گذرا، راهی است که ما جنبه هایِ مهم شخصیتِ خود را درک کنیم.
کسانی که از بیرون به عرفان نگاه می کنند، آن را در داشتنِ کرامت ها می بینند. کرامتهایی مانندِ همین رویِ آب راه رفتن یا سوراخ کردنِ بدن بدونِ خونریزی. اما حقیقتاً چقدر این کرامات -اگر واقعاً وجود داشته باشند- به دردِ شناختِ بشر خورده اند؟