این اپیزود آخرین اپیزود سری «جنسیت و توسعه» است و به نظرم میتواند یک جمع‌بندی برای بسیاری از این بحثهای مفهومی در این سری باشد. مانیفست فمینیسم ۹۹ درصدی نوشته چینزیا آروزا، نانسی فریزر و تیتی بتچاریا مانیفستی روشنگر، رادیکال و بسیار مترقی است که در سال ۲۰۱۹ و با نگاهی به اعتصابات فمینیستی در اقصا نقاط جهان تدوین شده و یک نقشه راه پیش روی جریان‌های مترقی قرار میدهد. نقشه راهی که از اتحاد جنبش‌های فمینیستی، کارگری، محیط زیستی، مهاجران و ضد نژادپرستی ناشی میشود.
کتابچه‌ای است در فرمت مانیفست و سرشار از ایده‌های درخشان، تفکربرانگیز و البته بحث‌برانگیز از این بابت که در برابر بسیاری جریان‌هایی قرار میگیرد که ظاهرا داعیه برابری جنسیتی دارند اما برعکس بر آتش نابرابری می‌افزایند. این مانیفست را به نوعی میتوان ایده‌ای علیه فمینیسم لیبرال و فمینیست‌های خودخوانده‌ای چون هیلاری کیلنتون و مدیر میلیاردر فیس بوک شریل سندبرگ و شعار چابک‌سازی‌اش دانست.
نویسندگان در این مانیفست علیه دروغ‌گویی سیاست هویتی غالب شوریده‌اند. و از این طریق به فمینیسم مورد حمایت شرکت‌های بزرگ تاخته‌اند.
بخش عمده این مانیفست را خانم مرجان نمازی ترجمه کرده‌اند و بخش پایانی کتاب را خانم فریده حمیدی که روی اینترنت در دسترس است. با این حال دست کم تا جایی که من دیده‌ام تا به امروز آنقدر که باید یا بهتر بگم آنقدر که ظرفیت‌های متن اجازه میده مورد توجه بسیاری از بخشهای جامعه قرار نگرفته است. عاطفه رنگریز اما یکی از کسانی است که توجه ویژه‌ای به این مانیفست نشان داده و سعی کرده که بطور جداگانه به تزهای ۱۱گانه این مانیفست بپردازد. عاطفه رنگریز دانش آموخته جامعه‌شناسی است و در سالهای اخیر بیشتر بر تبعیض جنسیتی متمرکز بوده است. از ایشان دعوت کردم تا گفتگویی با هم در این خصوص داشته باشیم.