"ทำไมเราไม่มีปัญญา ทำไมเรามีแต่ความเห็นผิด ความเห็นผิดนั้น มีรากเหง้ามาจากการคิดผิดๆ การคิดผิดๆ มีรากเหง้ามาจากการหมายรู้ผิดๆ หมายรู้ผิดไปเรียกว่า สัญญาวิปลาส คิดผิด เรียกว่า จิตตวิปลาส เห็นผิด ทิฏฐิวิปลาส ทิฏฐิความเห็นคลาดเคลื่อนไม่ตรงความจริง เราจะฝึกภาวนาจนกระทั่งได้สัมมาทิฏฐิ ได้ทิฏฐิที่ถูก ไม่ใช่ทิฏฐิที่วิปลาส ถ้ามีสัมมาทิฏฐิที่ถูกก็คือ รู้ว่า รูปนามกายใจนี้คือตัวทุกข์ เพราะรู้ตามความเป็นจริงก็จะเบื่อหน่าย คลายความยึดถือ แล้วหลุดพ้น จิตจะหลุดพ้นจากรูปจากนาม ไม่ยึดถือ แล้วก็จะไม่ยึดถือสิ่งใดในโลกอีก ที่สุดของทุกข์ เข้าถึงความบริสุทธิ์ ก็ตรงที่ไม่ยึดถืออะไรเลยนี่แหละ" -- พระธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๗๓ วันที่ ๕ พฤศจิกายน ๒๕๖๐