จากเพลงกล่อมเด็กเขมรที่ได้ยินดังเป็น background อยู่ในชุมชนเขมรที่ตั้งรกรากอยู่ในหลายพื้นที่ของบางกอก ในสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น สู่เพลงไทยเดิม "เขมรกล่อมลูก" และพัฒนาต่อจนกลายเป็นท้วงทำนองเพลงไทยที่คนไทยคุ้นหู ฮัมเพลงคลอตามได้โดยไม่ขัดเขิน ในนาม "เขมรไทรโยค"
นี่คือหลักฐานเชิงประจักษ์ของความใกล้ชิดสนิทสนมกันระหว่างคนไทยและคนเขมร ที่เป็น 2 กลุ่มชาติพันธุ์สำคัญในหลายๆ ชาติพันธุ์ที่ร่วมแรงร่วมใจสร้างเมืองหลวงแห่งราชอาณาจักรไทย ความภาคภูมิใจของไทยเกิดขึ้นจากการยอมรับความแตกต่างหลากหลาย หลอมรวมทุกชาติพันธุ์เข้าด้วยกัน
ติดตามฟังใน เล่ารอบโลก