De cultuurstrijd om de wolf

De wolf is terug in Nederland. Sinds vorig jaar is de Veluwe niet langer alleen de Veluwe. Het is nu ook het territorium van GW960f, oftewel Grijze Wolf 960 female. De terugkeer van dit wilde dier in ons opgeruimde Nederland houdt de gemoederen flink bezig. Want waar natuurliefhebbers en wetenschappers de wolf met open armen ontvangen, schieten schapenboeren hem het liefst aan de Duitse grens af.

Het is een vraagstuk dat op het eerste gezicht vrij simpel lijkt. Er zijn weer wolven in het land, wat moet men daarmee? Maar de discussie die het beest met zich mee de grens over draagt is er een met veel verschillende meningen en felle voor- en tegenstanders – vergelijkbaar met het debat rondom de Oostvaardersplassen. Schapenboeren vrezen voor hun vee. En niet geheel onterecht. In 2018 doodde een wolf 31 schapen op het erf van een boer in Overijssel. Maar door de beschermde status van de wolf in Europa mag het dier niet worden afgeschoten. Dus worden boeren gedwongen tot maatregelen die in hun ogen te duur en onpraktisch zijn, of überhaupt geen effect zullen hebben.

Aan de andere kant van de discussie staan de wetenschappers en ‘wolvenknuffelaars’ die de terugkeer van het dier toejuichen in deze tijd van afnemende diversiteit in de natuur. Maar deze mensen leven vaak in de stad en hebben er volgens de boeren eigenlijk niets mee te maken.

Is er een oplossing? Of zijn de onderstromen in deze discussie te complex om tot een antwoord te komen? Irene van der Linde doet een poging om deze ingewikkelde kwestie in kaart te brengen.     

Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.