Goede doelen zijn soms keiharde commerciële instellingen

Goede doelen worden steeds vaker in testamenten opgenomen. Met een rijke generatie die aan het vergrijzen is zijn deze nalatenschappen een belangrijk deel van hun inkomsten. Een goede zaak, zou je denken. Maar in de praktijk kan dit behoorlijk gevoelig liggen. Want hoe zit het met de nabestaanden?

Irene van der Linde dook in het verhaal van de familie van Cees. In zijn testament uit 1997 staat hij  een groot deel af aan twee goede doelen, Stichting het Gehandicapte Kind en de Dieren Opvang Amsterdam. Bijna alles, naast het juridisch document, wijst op het feit dat Cees dit niet zo wilde, maar toch klampen de goede doelen in kwestie zich vast aan het testament.

Is dit ethisch te verantwoorden? Zijn er geen betere manieren om deze nalatenschappen op te stellen? En hoe gaat De Groene zelf met legaten en testamenten om?

Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.