بــــه دل هـــــوای تـــو دارم و بر و دوشت 💖 سلطان غزل حسین منزوی 💖 دکلمه محمد مصدق

بــــه دل هـــــوای تـــو دارم و بر و دوشت که تا سپیده دمامشب کشم درآغوشت چنان نسیم که گلبرگ ها ز گل بکند برون کنم ز تنت برگ برگ تن پوشت گهی کشم به برت تنگ و دست در کمرت گهـــی نهم سر پــــر شور بـر سر دوشت چه گوشواره ای از بوسه های من خوش تر کـــه دانه دانه نشیند بــــه لالـــه ی گوشت گریز و گـم شدن ماهیان بوسه ی من خوش است در خزه مخمل بنا گوشت ترنمــــی است  در آوازهــــای پایانــــی که وقت زمزمه از سر برون کند هوشت چو میرسیم بــــه آن لحظه هــــای پایانی جهان و هر چه در آن می شود فراموشت چه آشناست در آن گفت وگوی راز و نیاز نگــــاه  من  با  زبــان  نـگاه  خـــاموشت   حسین منزوی