شعرم سرود پاک مرغان چمن نیست، شعر :منوچهر آتشی، 💖 خوانش :امیر نجفی

شعرم سرود پاک مرغان چمن نیست  تا بشکفد از لای زنبق های شاداب  یا بشکند چون ساقه های سبز و سیراب  یا چون پر فواره ریزد روی گل ها  خوشخوان باغ شعر من زاغ غریب است  نفرینی شعر خداوندان گفتار  فواره ی گل های من مار است و هر صبح  گلبرگ ها را می کند از زهر سرشار  من راندگان بارگاه شاعران را  در کلبه ی چوبین شعرم می پذیرم  افسانه می پردازم از جغد  این کوتوال قلعه ی بی برج و بارو  از کولیان خانه بر دوش کلاغان  گاهی که توفان می درد پرهایشان را  از خاک می گویم سخن ، از خار بدنام  با نیش های طعنه در جانش شکسته  از زرد می گویم سخن ، این رنگ مطرود  از گرگ این آزاده ی از بند رسته  ..... منوچهر آتشی. https://www.instagram.com/invites/contact/?i=pm1npjur1z8l&utm_content=192reh3