یکی از منظومه های عاشقانه و زیبای شعر فارسی، منظومه فرهاد و شیرین، سروده وحشی بافقی است. این منظومه، داستان مشهور شیرین و فرهاد را به روایت دیگری بیان می کند.
«فرهاد و شیرین» منظومهٔ عاشقانهٔ ناتمام ۱۰۷۰ بیتی در قالب مثنوی از وحشی بافقی است. در این منظومه، واقعهای از داستان خسرو و شیرین، یعنی عشق فرهاد کوهکن به شیرین، به سبکی مؤثر و دلنشین به نظم کشیده شده است. عمر شاعر وفا نکرد تا منظومهٔ خود را به پایان ببرد. پس از وی «وصال شیرازی» در نیمهٔ دوم سدهٔ سیزدهم آن را پی گرفت و ۱۲۵۱ بیت بر آن افزود.
پس از حمد و ستایش خداوند و اولیای خدا، وحشی هدف سرایش این داستان را چنین بیان میکند:
مرا زین گفتوگوی عشق بنیاد
که دارد نسبت از شیرین و فرهاد
غرض عشق است و شرح نسبت عشق
بیان رنج عشق و محنت عشق
دروغی میسرایم راست مانند
به نسبت میدهم با عشق پیوند http://book.iranseda.ir/detailsalbum/?VALID=TRUE&g=284020