- Besmele sonsuz bir rahmet, bereket ve kuvvet kaynağıdır. İnsan gurur ve kibri sebebiyle Allah'ı unutarak dünya yolculuğunu kendi başına yapmaya çalışırsa bu sonsuz kaynaktan mahrum kalır.
- Bir işe Besmele ile başlamak, niyeti ve ihlası, dolayısıyla da ulaşılması hedeflenen rıza makamını hatırlatmaktadır.
- Hayatın içerisindeki marifet kaynağına ve sebepler ötesi harikulade neticelere Besmele ile ulaşılır.
- Birinci Söz’de verilen Hz. Musa (a.s.) örneğinde Cenâb-ı Hakk’ın (celle celâluhu) kudretinin, Hz. İbrahim (a.s.) örneğinde ise rahmetinin birer tecellisini görmekteyiz. Besmele, sebeplerin tazyikinden kurtaracak manevi bir libas ve sert engelleri delip geçebilme imkanı sağlayan manevi bir asa hükmündedir.
- Allah namına veriyor olmanın ölçüsü istiğnadır. Besmele ile nimetten Mün'im-i Hakikî'ye ulaşılır.
- Üstad Hazretleri acz, fakr, şefkat ve tefekkür disiplinlerini Besmele'de bir çerçeve olarak sunmaktadır. Birinci Söz'de acz korkular, fakr ihtiyaçlar, tefekkür zikir-fikir-şükür olarak tanımlanırken kendi aczinin ve fakrının farkında olan insanın kainat ile kurduğu ilişki de şefkat makamında olmaktadır. Besmele, bu bağlamda bize kainatın dilini okumayı da öğretmektedir.
- "Biz dahi başta ona başlarız" diyen Hz. Üstad, Besmele'yi bitmeyen bir yolculuk olarak sunmaktadır. "Allah namına başla, Allah namına işle..." Başlamak kadar işlemek ve o esnadaki tefekkür ile şükre ulaşmak da Besmele'nin mahiyeti içerisindedir.