Det finst knapt døme på det sentrale Vestlandet på spektakulære trolldomssaker som endar med bål og brann for den som er skulda for å driva med trolldom. Men trolldom var likevel ein viktig del av Dagleglivet på Vestlandet på 1600- og 1700-talet saman med andre magiske førestillingar. For når uforståelege hendingar skulle forklarast, var trolldom og det magiske lett å ty til. Dette var førestillingar som stod fram som verkelege, og folk såg kvinner som forvandla seg til svarte kattar, dei flytta ut av hus heimsøkt av spøkelse, og dei betalte for eksorsisme for å få slutta på djevelskap som var kasta på dei. Men magiske førestillingar var ikkje bare ein del av folk sin kvardag, men av staten sin politikk. Når rovmordarar og sjølvmordarar ikkje vart gravlagt på kyrkjegarden, var det for å skremma andre slik at dei ikkje gjorde same brotsverk i redsle for å mista den sjansen til frelse som bare dei som kvilte på kyrkjegarden hadde.