یه بار جایی خوندم: «موسیقی بد مثل پفکه. به بچههایمان پفک ندهیم.» بعد هزارتا فکر به سرم زد. اولیناش این بود که ابتذال میتونه همهجا، حتی در موسیقی که غذای روح هست، جا بگیره. فکر بعدی این بود که چطوری میتونم کاری بکنم که بچهام سراغ چیزهای سطح پایین و مبتذل نروه؟ شروع کردم به مطالعه. هر کسی نظری داده بود. بعضیها نوشته بودن سخت نگیرین اینا برای قر دادنه. یه نفرم در مخالفت گفته بود اگه پدر و مادر دور و ورشونو پر کنن با چیزای درست حسابی بچهها دنبال چیزای مبتذل نمیرن.