Wywracają oczami, zmieniają zdanie, nie dotrzymują obietnic i często zachowują się w sposób, który wprawia nas, dorosłych, w osłupienie.
Przecież to już prawie dorosły człowiek, czy nie rozumie, że to było niebezpieczne, nierozsądne, raniące?
Posłuchaj, dlaczego tak jest i jak się w tym odnaleźć.
Plus nieśmiertelne pytanie: ufać czy kontrolować? Mam na nie swoją nieoczywistą odpowiedź.
Do poczytania (o nastolatkach z naukowego punktu widzenia):
Sarah Jayne Blakemore "Wynaleźć siebie. Sekretne życie mózgu nastolatka"
Do obejrzenia (kanał prof. Kaczmarzyka)Dołącz do zainteresowanych webinarem o budowaniu współpracy z nastolatkiem/szkolniakiem Wskocz na listę dla rodziców, którzy chcą lepiej rozumieć swoje dorastające dzieci