تا کِی به حَبْسِ این جهانْ من خویش زندانی کُنم؟
وَقت است جانِ پاک را، تا میرِ میدانی کُنم
بیرون شُدم زآلودگی، با قُوَّتِ پالودگی
اورادِ خود را بعد ازین، مَقْرونِ سُبحانی کُنم
Rumi talks about freeing ourselves from the prison of our minds and bodies
مولانا در این غزل درباره ازاد کردن ما انسانها از زندان افکار و خواستهای این بدن و دنیا سخن می گوید