امروزه در هر شبکه‌ی تلویزیونی و پلتفرفی بحث راجع به تاریخ وجود دارد. هر مجله‌ای که باز می‌کنیم یک بخش تاریخی دارد. این محتواهای تاریخی بیش از این که بحث کردن راجع به تاریخ باشد، بیشتر شبیه به وارد شدن به یک سمساری است، سمساری‌ای که اشیای قدیمی مثل سماور و آلبوم عکس خانوادگی می‌فروشد. و هر کسی با عکس‌های جدید، تصاویر تازه‌یافته و انواع اسناد مسکوت ادعای مطرح کردن یک منظر جدید دارد؛ منظری که تا الان کمتر به آن پرداخته شده است! به این ترتیب، برخلاف ادعای رایج که می‌گوید جامعه ما حافظه تاریخی ندارد، می‌توان گفت جامعه به شدت تاریخ‌زده است.
ه انقلاب ۵۷ می‌توان از منظرهای گوناگون پرداخت که هر کدام از این منظرها برخی از علل این انقلاب سیاسی را برای ما روشن می‌کند.در این قسمت می‌خواهیم از منظری «خاص» به انقلاب ۵۷ بپردازیم. ما می‌خواهیم انقلاب ۵۷ را از این منظر بررسی کنیم که چه گفتمان جدیدی در بین روشنفکران از دهه‌ی ۱۳۴۰ ظهور کرد که باعث فاصله گیری فکری آن‌ها از حکومت شد؟
در قسمت پیش گفتیم که گفتیم که هم روشنفکران و هم حکومت به دنبال ایجاد نوعی کارخانه‌ی آدم‌سازی بودند تا از طریق آن توده/ملت را تربیت و اصلاح کنند. اما از دهه‌ی ۱۳۴۰ شاهد گفتمان جدیدی هستیم
.
لینک تهیه‌ی کتاب‌های "نشر چرخ
https://www.cheshmeh.ir
___
نویسنده و راوی: سالار خوشخو و علی سلطان‌زاده
صدابرداری، میکس و مسترینگ: مسعود طیبی
تهیه‌کننده: گوشه‌ی پادکست
:اینستاگرام مداخله
https://instagram.com/modakheleh.podcast
تلگرام مداخله:
https://t.me/modakhelehpodcast
Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.